33-353

سرم داره میترکه...

چه مون ه؟!...

چرا اینجور افتادیم به جون هم؟!...

دوازده تا قربانی بس نبود؟!...

حتمن باید بمب بیاد رو سرمون تا دست از این بحث کردنا و متهم وکردنا و ناله و نفرینا برداریم؟!...

حتمن باید بلا نازل شه تا حواسمون بیاد سر جاش؟!...

اون داعشیا از یه سیاره دیگه نیومدنا!...

حواسمون باشه اونام انسان هستن ها... اتفاقا مسلمون هم هستن ها... 

یادمون نره که حضرت زهرا و یازده تا اماممون رو خود مسلمونا شهید کردنا... 

داعشی وحشی درون ما هم میتونه بیاد 

رو ها...

چی کار داریم میکنیم؟!...

فکر کنیم...

آب به آسیاب دشمن نریزیم...

تو این تنش دنبال خورده حسابهای شخصی مونیم؟!!...

اگه بنا بود همه مثل هم فکر کنیم، خدا همه رو یه شکل می آفرید...

این همه آدمی که صبح تا شب و شب تا صبح دارن زحمت میکشن که از مرزهامون حفاظت کنن، به من اصلاح طلب و توی اصولگرا کاری ندارنا... دارن همه ی زندگیشونو برای "امنیت" من و توی "ایرانی" به خطر میندازن...

اوووون همه جوون الان تو قطعه شهدا خوابیدن برای اینکه یه وجب از "خاک ایران" به دست دشمن نیفته...

و همین الان هم که من و تو افتادیم به جون هم، کلی آدم زندگی و خونواده شونو رها کردن، جون شون گذاشتن کف دستشون و رفتن برای اینکه دشمن نرسه به مرزهای ما... به مرزهای "ایران"... به "وطن" ما... به وطن "همه ی ما"... 

...

دشمن رو شاد نکنیم...